Star Tales - gwiezdne opowieści...

Mac uśmiechnął się dobrodusznie.
- Tak. To sprawi, ze nie będą mogły wejść. Będą czekać pod drzwiami, aż ich ładunek się wypali i znikną. Twój brat jest za słaby by wyważyć te drzwi.
Drzwi zostały zamknięte. Teraz już tylko myśli Ketetha przychodziły wnikać w Katie. Skakały po myślach, które wypadały z niej i kręciły się pod nogami i pod drzwiami. Katia mogła poczuć lekki dyskomfort, chaos myślowy z powodu tego, ze jej myśli nie miały gdzie uciekać. Zaczęły tłoczyć się na drzwi, próbując je wyważyć, były jednak za słabe, tak jak Kereth był za słaby by się do nich dostać.
Jednak on w tej chwili poczuje spokój, luz w umyśle. I wcale nie będzie nieszczęśliwszy. Katia musi teraz trochę powalczyć. Nauczyć się uspokajać umysł by tworzyć myśli które spokojnie będą kładły się przy niej i czekały na własne wygaśnięcie.
- Jeżeli poczujesz, ze masz ich przy sobie za dużo, dzwoń do kogoś i mów. Kiedy o nich mówisz, giną. Chcą być odebrane, widzisz?
Kilka kulek już kłębiło się koło Maca, jednak nadal nie miał do nich dostępu.

Ostatnio edytowany przez James (2013-09-23 23:02:19)

- Tutaj robisz to symbolicznie, ale kiedy wyjdziemy z transu, będziesz robiła to instynktownie. Będziesz potrafiła to zrobić. „Samo” się zrobi
Cały czas łagodnie tłumaczy l Mac.
- Dziel się nimi. Jak mówiłem. Rozmawiając.  Mysli bywają piękne. Pisz wiersze, maluj, wyrażaj siebie...
Mac wychylił się by złapać jedną kulkę Katii.
- Co to za myśl? Powiesz mi?

Mac wyraźnie „zapatrzył się” w myśl, uśmiechając się marzycielsko, jakby tym uśmiechem dziękował za podzielenie się.
- Gdybyś zadzwoniła do Sisca i poddziadziała mu, ze ta chwila o wschodzie słońca kiedy byłaś tak blisko ciebie na zawsze z tobą zostanie, poczułabyś nagle niewypowiedziany spokój. A i on na pewno by się ucieszył
Sisco wyjechał, Mac wątpił, aby wrócił. Ale nadal był dobrym adresatem rozmów.

Jezeli Katia udzieliła pozwolenia, myśli same zaczęły wnikać Maca. Przy tym Katia zrozumie, jak łatwo otworzyć komuś dostęp – tak samo będzie mogła go otwierać bratu, jak i zamykać. Po wyjściu z transu jednak tylko jemu. Będzie jak wcześniej, ale będzie miała kontrole.
Nagle okazało się, ze nie ma już kulek. Kolory wyblakły. Niby nic się nie zmieniło, ale inaczej. Powietrze inaczej smakuje i wrócił niepokój egzystencjalny.
Wyszli.
- Tak, nauczę cie. Ale nie dziś.
Kiedy Katia spojrzy na zegarek okaże się ze minęły 3 godziny

Mac zareagował uśmiechem na te słowa.
- Wiesz, to piękno które widziałaś i doświadczyłaś,a  ja przy okazji jest w tobie. Odbyliśmy małą wycieczkę do twojej podświadomości
Seans był krótki, płytki, bardzo mało inwazyjny, ale czasem zdarzały się stany tak wspaniałe, ze wywołujące uzależnienie.
- Dobrze, umówmy się za tydzień

Niech Moc będzie z toba
Pożegnał się Mac. I tak się rozstali.

I tak znalazł się niedawno przybyły jedi w indywidualnym gabinecie Tresona. Nie zachwycał ów gabinet, wyglądał bowiem trochę jak zwykły pokój mieszkalny, opisany w pierwszym poście tego tematu. Mistrz James okazał się postawnym wysokim jedi nietypowej dla zakonu rasy. Był bowiem barabelem, o czym świadczyła gadzia twarz i ogon wystający z tyłu, zza płaszcza, spoczywający jak najedzony wąż na podłodze przy prawym bucie mistrza.
James w pierwszej reakcji spojrzał tylko i chwile przyglądał się cieniowi, jakby chciał go dobrze zapamiętać. Rozpoznać kiedy zacznie działać. Tez bardzo by chciał by ów rycerz nie przydał mu się w tym, do czego był szkolony. Ale bardziej prawdopodobne ze będzie ów miał bardzo dużo pracy...
- Witaj, Kel'Daerze. Wejdź, siadaj – James należał do tych mniej restrykcyjnych mistrzów, jak to mówili padawani: bardziej na luzie. Ale nigdy nie miał problemów z dyscypliną podwładnych. W końcu był też doktorem psychologii.
- Wiele się naprosiłem u rady o kogoś z twoimi kwalifikacjami. Odesłałem nawet swojego byłego ucznia na Tython.  -Mac akurat bardziej przyda się tam. A Kel tu, więc transfer był opłacalny.
- Obawiam się ze pobyt na Coruscanrt nie będzie dla ciebie wakacjami. Ale jakoś sobie poradzimy – uśmiechnął się, i mimo faktu posiadania nieprzyjemnych gadzich rysów, widać było co oznacza ten wyraz twarzy.