Star Tales - gwiezdne opowieści...

- Samce i wasz testosteron
Prychnęła pogardliwie i weszła do środka. Oczywiście całe zajście widziała na kamerach monitoringu. Wiedziała też kim był jej rozmówca i w jaki sposób tutaj trafił. Ale nie umiała sobie odmówić tych drobnych złośliwości. Co prawda nie walczyła ona w czasie ostatniej Wielkiej Wojny i nie miała bezpośredniego kontaktu z Sithami, to jednak wewnętrzna niechęć pozostawała. Owszem, słyszała, że chce on zmienić swoje życie, nie chce być już sługą Ciemnej Strony... ale ciężko tak pozbyć się wrażenia, że dajmy na to jeszcze rok temu z uciechą przebiłby ją mieczem. Albo zrobiłby coś znacznie gorszego... co pewnie dawniej często robił.
- No cóż, przejrzałeś mnie. Idę wymienić bandaże z kwasem na oryginalne z kolto
Mruknęła zdejmując z ramienia torbę. Rzuciła szybko okiem na ranę. Nie była wcale taka paskudna, na sparingach widywała już gorsze. Do opatrzenia tej rany na szczęście nie był potrzebny lekarz medycyny czy inny specjalista.
Zabraczka wyjęła z torby mały spray i podeszła do twi'leka. Wstrząsnęła puszką i spryskała jego ranę. A po chwili pojawiło się przyjemne uczucie chłodu.

- Jeśli przejdzie ci ochota to zawsze mogę załatwić sobie miecz. Albo dwa... Zawsze ciekawa byłam jakby wyglądała żywa poduszeczka na miecze świetle
Odpowiedziała złośliwie, ale w taki żartobliwy sposób. Pozwalało to trochę rozładować atmosferę. Leri żartując oswajała się trochę z myślą, że właśnie opatruje Sitha, czyli jakby nie było wroga Zakonu i Republiki. I chociaż obecnie trwał pokój, to nikt nie wątpił, że w końcu wybuchnie druga wojna.
- Jeśli będziesz grzeczny o może ci powiem
Mruknęła i skupiła się na opatrywaniu rany. Na szczęście nie była ona zanieczyszczona, więc mogła od razu nałożyć na nią opatrunek hydrożelowy. Na to dodatkowo przyszedł większy opatrunek nasączony kolto i dopiero później bandaż.

- No co za pech.
Udawała przejętą wzdychając. Jakoś nie dziwiło ją to, że zarekwirowali mu miecze. Więźniowi przecież brni się nie zostawia. Wyciąłby sobie dziurę w ścianie i szukaj wiatru na dolnych poziomach. Teraz to on ugodowy był, dał się aresztować itp. Ale kto wie co będzie za tydzień czy miesiąc? Odwidzi mu się i będzie chciał dać drapaka.
- Jakby za złe zachowanie się skazywano by na śmierć to Coruscant szybko by się wyludniło
W tym złośliwym komentarzu akurat było sporo prawdy. Uprzejmość w dzisiejszych czasach była bardzo rzadko spotykana i to nawet w Zakonie Jedi. Taki mistrz Khar był tego przykładem... złośliwy, stary dziad który na powitanie mógł cię opieprzyć albo zdzielić kosturem w łeb "bo się garbisz!".

Musiała się chwilę zastanowić nad odpowiedzią. Mogła podać mu pełen wywód sięgając do starych tekstów założycieli Zakonu lub do innych opracowań napisanych przez mistrzów. Lub mogła mu odpowiedzieć w podobnym tonie co przedtem - czyli troszkę żartobliwie i złośliwie.
- Hmm... Uznajmy że nie uczymy się na błędach i jesteśmy aż nadto naiwni. Może być?
Zapytała unosząc nieco brew i kończąc zakładanie opatrunku. A gdy skończyła to odsunęła się podziwiając swoje dzieło.
- No, może się nie rozpadnie przy zrobieniu przysiadu... zróbmy próbę. Zrób przysiad, raz dwa!
Wyszczerzyła zęby w uśmiechu na zachętę, a co. A jak się rozwiąże to trzeba będzie zawołać kawalerię czyli cały zespół medyków. A tak na poważnie, to opatrunek założony był całkiem fachowo. Każdy jedi znał podstawy pierwszej pomocy tak na wszelki wypadek.

- Jutro przejdziemy do testów fundamentów
Przyglądała mu się w tracie tego małego testu, oceniając naprężenie bandaży, czy aby za mocno ich nie związała, co by mogło utrudniać mu oddychanie. Na szczęście wszystko dobrze pasowało, co ją ucieszyło., Przynajmniej jej umiejętności nie zardzewiały w ciągu tych ostatnich kilku lat. Wykonała swoje zadanie, wiec zebrała wszystkie graty do swojej torby i przerzuciła ją przez ramię. Podeszła do wyjścia i obejrzała się jeszcze na Braiana. Po raz kolejny na jej ustach pojawił się złośliwy uśmieszek.
- Cóż, będziesz musiał umierać z ciekawości do następnego spotkania. Cześć!
Machnęła mu ręką na pożegnanie i wyszła z celi, zamykając za sobą drzwi a potem i barierę.

Przed północą wpadł jakiś Jedi i oddał Braianowi jego komunikator w nienaruszonym stanie z niezablokowaną możliwością komunikacji.

Nie odpisał od razu, widać się nie spodziewał, ale tak po 10 minutach przyszła odpowiedź o następującej treści.

Cześć. Mam nadzieje że ci się miło siedzi mimo wszystko. Spoko, nie miej wyrzutów, nikt mi krzywdy nie zrobił :) Jak się czujesz?